Unexpected’s Bouwdagboek

Drie jaar heeft het geduurd. Drie jaar om de “juiste” verlichting voor de keuken te vinden.

Tot voor kort was dat de Twipe van PSM. Deze armatuur kozen we drie jaar terug toen we ons lichtplan lieten opstellen, maar ik moet enigszins toegeven dat mijn “liefde” voor dat ontwerp afgezwakt is. Ik vind het nog altijd een erg mooie lamp, maar niet meer zo mooi als toen. En dat doet mij denken dat ze (althans, voor mij) niet tijdloos zal zijn.

Per toeval stootte ik vorige week op de Lirio collectie (een reeks van Philips), meer bepaald op het “Bloq” model. In my humble opinion is dat wél een ontwerp dat jaren en jaren zal blijven, vooral dankzij de eenvoud in het design.

De “Bloq” bestaat in het zwart en in het wit en is verkrijgbaar met 1, 2, 3 of 4 lampen per armatuur. Een kleine kanttekening: het exemplaar met vier lampen is niet meer rechthoekig van vorm (een minpunt vind ik).

Zelf heb ik gekozen voor de witte versie met drie lampen (twee stuks). De lampen zijn van het AR111 type en dus redelijk directioneel, maar je kan de lampen richten + de AR111 lampen kan je krijgen met een lichthoek van 8, 24 of 45 graden. Daarbovenop is er al verlichting onder de kastjes voorzien en komt er ook nog een indirect verlichtingspunt op de muur.

Levering verwacht binnen enkele dagen. Can’t wait!

De keuken heeft een schiereiland dat eindigt in een tafel voor vier personen. Met 90cm hoog, zijn gewone stoelen niet geschikt en moet je barkrukken hebben en dus begon de zoektocht. We gingen langs bij Weba, Meubelen Gaverzicht, Reno, Okay Meubelen en nog een handvol andere, minder gekende meubelzaken die ook barkrukken in hun assortiment hadden.

Concreet kan je het als volgt samenvatten: als je budget pakweg 200€ per kruk is, dan is je keuze beperkt tot een 15-tal krukken die je in alle eerder genoemde winkels steeds ziet terugkeren, aan exact dezelfde prijs. Bij die krukken heb je geen opties buiten het kleur en eventueel de bekledingstof (maar dat is dan bij de duurdere modellen). De afwerking van deze barkrukken blijft “gewoon”, waarmee ik bedoel dat lasnaden, schroeven en andere zaken zichtbaar blijven en de afwerking dikwijls de wensen over laat.

Tweede optie: speciaalzaken. Hier is the sky effectief the limit, maar wat er niet  gelimiteerd lijkt, zijn de prijzen. Ik heb barkrukken gezien van 700€ per stuk en méér. OK, ze waren wel serieus de max en volledig “customizable”, maar aangezien er vier stuks nodig zijn en er op dit moment geen extra budget van 4000€ op overschot is voor barkrukken, is dat plan uitgesteld naar toekomstige tijden.

Op het eind van de rit hebben we onze zin gevonden bij IKEA. Eerst vonden we daar niet direct iets naar onze zin, maar bij ons tweede bezoek viel ons oog op een relatief simpele kruk met een gebogen, houten zitvlak. Aangezien ik wel hou van minimalisme en simpele ontwerpen, viel de kruk dus direct in smaak en ook de afwerking is goed te noemen (aangezien er zeer weinig franjes zijn, kan er ook weinig gefoefeld worden met afwerking).

Het model dat we gekozen hebben noemt “Sebastian” en is beschikbaar in 63cm en 74cm, met een zwart of wit zitvlak. Wij kozen de laagste, zwarte versie omdat die het beste samengaat met onze keuken. Kostprijs hoor ik u denken? Net geen 50€ per stuk. En ik had nog een aankoopbon van 50€ dus een snelle rekensom maakt dat we onze vier barkrukjes hebben voor 150€!

Das minder dan de betere modellen van de “mid-range” exemplaren en zowel de afwerking als “the look” vallen veel meer in smaak.

Komend weekend de krukjes monteren en dan kunnen ze ineens getest worden ;-).

Naarmate alles op zijn pootjes terecht komt, ga je hier meer en meer “Finale” postjes zien verschijnen. Vandaag is weer zo en dag en deze keer kan ik met veel genoegen vertellen dat de keuken volledig klaar is, inclusief remmen op de kastjes, afgemonteerde dampkap en geïnstalleerde vaatwasser :-).

Nu nog de verlichting (zie foto hieronder) voor de keuken  en barkrukjes voor het eiland. Alleen nog de knoop doorhakken over de kleurtjes…

Vandaag is men de keuken komen plaatsen! Om 8u vanmorgen was de installateur / schrijnwerker al on-site, gevolgd door de leverancier van de keukentoestellen.

Na een dagje hard werken is de keuken zo goed als klaar en zonder te willen opscheppen, ga ik het toch een beetje doen: onze keuken ziet er goed uit, heel goed! Beter dan ik me ooit had kunnen inbeelden aan de hand van de vele designs op computer.

Donderdag komt men het keukenpaneel op de vaatwasser monteren, diezelfde vaatwasser volledig integreren én de metalen boord onderaan het eiland plaatsen. Ah ja, en de remmen op de kastjes plaatsen, want die was men vergeten mee te brengen.

Ik kan niet wachten tot wanneer de keuken volledig af is en in gebruik genomen kan worden :-).

Tot nu toe niets dan lof over Mobalpa!

Zoals gezegd hadden we nog een opmeet-meeting met de keukenbouwer en alles is goed verlopen. De keuken wordt trouwens geplaatst op 19 oktober als ik me niet vergis.

Na die afspraak zijn we langsgegaan bij de leverancier van onze keukentoestellen om deze op de dag van de plaatsing af te leveren.

Ik wil ze namelijk niet eerder laten leveren omdat we tot op die dag nog niet in ons nieuwe huis gaan wonen en een verzameling dure keukentoestellen die in de doos zitten te wachten zijn veel te verleidelijk voor mensen met losse handjes.

Na de plaatsing van de keuken zal ons huisje bewoond zijn en als alles volgens schema loopt, is ons alarmsysteem ook actief tegen dan. Kwestie van een veilig gevoel te hebben ;-).

Morgen hebben we afgesproken met de keukenbouwer om voor de laatste keer alles te overlopen en af te checken, kwestie dat er zeker geen misverstanden zijn.

In principe verandert er niets, maar we willen gewoon graag zeker zijn en beter een keertje teveel samenzitten, dan een keertje te weinig en achteraf met de gebakken peren zitten ;-).

Volgende week maandag komt men dan de keuken opmeten en als alles goed gaat, wordt onze keuken geplaatst in de week van 18 oktober.

Het valt nogal moeilijk uit te leggen zonder tekening (work in progress!), maar de muur waar de keukenkasten komen te staan, grenst aan de ene zijde aan de muur van de garage en aan de andere kant gaat hij via een 90 graden bocht over in de muur van de woonkamer. Nu hadden wij het schitterende idee om die muur van de woonkamer een beetje door te laten lopen, zodat de keukenkasten uit het zicht verdwijnen als je in de woonkamer vertoeft.

Tot hier toe alles volgens plan. Waar het fout ging, is bij de keukenbouwer: de exacte afstand die de keukenbouwer kreeg om onze keukenkasten te doen passen, was 421cm. Wat zien wij onlangs op onze plannen? De keukenkasten bedekken een breedte van 425cm! Vier centimeter teveel dus. Normaal gezien kan je dat oplossen met de passtukjes aan te passen (hence the name!), maar dit bleek toch een krappe bedoening te worden en daardoor bleven er twee mogelijkheden over:

• de keukenkasten iets inkorten (maar dan verlies je een deel van de symmetrie)
• het “muurtje” 10cm dik metsen ipv de op plan getekende 15cm

De keukenkasten inkorten zagen wij niet zitten omdat we net super tevreden waren met het ontwerp, en dus vertrok er een mailtje naar de werfleider / projectleider van ons bouwproject met de vraag of dat muurtje “dunner” gemetst kon worden. Wat bleek nu? Dat muurtje was een steunmuur geworden waarop een poutrel rust die de doorgang van de keuken naar de woonkamer overbrugt!

Oplossing: een langere poutrel plaatsen die op de muur van de woonkamer rust en niet enkel om dat uitstekend “muurtje” dat onze keukenkasten moet verstoppen voor het alzienend oog. Kostprijs: net geen 400€ zonder BTW. Op zich viel dat dus goed mee en we hebben dan ook beslist om dat pad te bewandelen.

Eind goed, al goed! En eigenlijk ben ik erg blij dat we dat nu “per ongeluk” hebben ontdekt, want anders was dat “muurtje” een “steunmuurtje” geweest en als we ooit beslissen dat we dat uitstekend stukje kwijt willen (niet dat we dat van plan zijn, maar je weet maar nooit – opties openhouden!), dan had ons dat veel geld en breekwerken gekost!

Moraal van het verhaal: meten is weten! En goed checken welke muren als steunmuur worden gebruikt. Soms kan je mits een kleine ingreep grote kosten in de toekomst vermijden!

Het begint meer en meer op een saga alla Star Wars te lijken, maar hier is het derde deel in onze zoektocht naar een keuken. In de eerste twee delen had ik al onze ervaringen met diverse winkels en ketens omschreven (die ik overigens alleen maar bevestigd zie in de commentaren, op fora her en der en in levende lijve bij vrienden die ook aan het bouwen zijn) en was er een shortlist uit de bus gekomen van drie mogelijke keukenwinkels.

Verrassing alom, maar uiteindelijk is het dus geen van de drie geworden. Toen we dachten dat we de knoop hadden doorgehakt en onze zinnen op Ixina hadden gezet (die tot op het laatste moment de beste indruk gaven), zijn we toevallig bij Mobalpa te Gent terecht gekomen.

De eerste indruk was daar erg goed, de afwerking van hun keukens zag er ook uitstekend uit en de mensen zelf gaven een erg rustige indruk. Geen “haaien” zoals bij andere winkels, geen gezever, maar gewoon goede uitleg en meedenken – exact wat ik verwacht van een verkoper.

Daarna zijn we nog op de BIS beurs (niet zo spectaculair als Batibouw en zonder vrijkaarten de moeite niet waard…) gaan kijken en ook daar hadden zij een stand waar we hartelijk ontvangen werden en de kans kregen met enkele klanten (zelf wederkerende klanten) te praten waardoor we nog meer overtuigd werden.

Daarnaast bieden zij ook 25 jaar garantie wat vergeleken met de concurrentie niet weinig is. En ze hebben ons nog een heel sterke prijs gegeven én een plan getekend dat 100% in lijn ligt met onze droomkeuken.

Om een lang verhaal kort te maken: onze keuken is dus eindelijk besteld en de onverwachte winnaar is Mobalpa geworden.

Ondertussen zijn er al enkele weken voorbij gegaan sinds onze laatste “Keukenwinkel Shopping Spree” en onze shortlist bestaat uit volgende winkels:

• Bruynzeel
• Ixina
• DSM

We hebben bij bovenstaande drie winkels naar onze mening de meest kwalitatieve keukens (met de prijs ook in gedachten) gezien en met uitzondering van de opdringerige verkoopster bij DSM, was de service ook bij de betere. Een beslissing is er echter nog niet gevallen omdat het nog te vroeg is om nu al te kiezen en er vanzelfsprekend nog twee keer solden de revue passeren alvorens we een beslissing moeten nemen.

Het laatste ontwerp dat we gekregen hebben, was van de mensen van Bruynzeel: vlotte service, niet opdringerig, mooie afwerking maar ook net dat tikkeltje duurder dan bijvoorbeeld Ixina. Onze keuken kwam op een prijs van om en bij de 24.000€, wat dus 9.000€ meer is dan ons vooropgesteld budget! Er is altijd een marge mogelijk, maar 9K vind ik persoonlijk net iets teveel van het goede.

De verkoopster kon nog wel “iets” doen, maar daar wou ze pas verder uitleg over geven als we besloten om met hen in zee te gaan. En daar heb ik eigenlijk een serieus probleem mee! Is dat nu zo moeilijk om gewoon fair & square uw prijs te geven met uw korting / actie? Ik ben totaal niet geinteresseerd in “spelletjes” en afbieden en rollenspel en weet ik veel wat nog allemaal. Ik wil een goede keuken en ik verwacht dat de winkels / verkopers mij uitleg geven en een bijhorende prijs. Die prijs moet to the point zijn, geen bullshit.Ik heb geen tijd om te palaveren over iets dat dan misschien uiteindelijk toch geen optie is wegens te duur.

Mensen een prijs geven en zeggen dat er nog iets af kan, maar dat er dan eerst beslist moet worden is géén goede manier van werken. Hoe kan je nu beslissen als je niet weet wat er uit de bus zal vallen? Dat is zoals een blanco cheque tekenen in mijn ogen en daar doe ik niet aan mee. Ik heb de verkoopster dan ook gezegd dat ik geen beslissing nam op dat moment en daarmee was de kous af.Spijtig voor haar, want op die manier heeft ze helemaal niets verdient aan ons.

Een weekje later heeft ze me nog een boodschap achtergelaten op mijn voicemail: of er al een beslissing gemaakt was en dat ze hoopte van niet want dat ze nog wel iets kon doen… Spijt komt te laat in mijn ogen dan… geef uw klanten direct uw beste prijs en speel het spel eerlijk(er).

En als ik nu de soldenacties zie, dan ben ik serieus content dat ik niet beslist heb! Bij Bruynzeel geven ze bijvoorbeeld 40% korting op de meubels. In onze offerte zou dit dan neerkomen op een korting van om en bij de 6.000€. Dat is dus een kwart miljoen oude Belgische frankskes eh! En als je die 6K aftrekt van het oorspronkelijke bedrag (24K) dan kom je aan 18.000€ alles inbegrepen, een bedrag dat al een pak korter bij onze vooropgestelde 15.000€ ligt.

En dan wordt het opeens duidelijk waarom men u wil laten beslissen vóór eind juli. Daarna zijn het solden en dan zouden ze meer korting moeten geven… En wat mij nog het meest van al stoort: die verkoopster wist überhaupt wel dat ze een actie zouden doen van -40% op het moment dat wij bij hen in de toonzaal stonden. Waarom dan niet klantvriendelijk zijn en uw klanten misschien aanraden nog eventjes te wachten alvorens de knoop door te hakken? Maar ja, dan krijgen ze minder commissie hé…

Verkopers: het zijn veelal vaak dezelfde “zakkenrollers” die in plaats van het belang van de klant op de eerste plaats te zetten, hun eigen commissieloon op de eerste plaats zetten. Maar misschien is dat niet hun fout, maar de fout van hun bedrijf dat die manier van werken stimuleert.

In ieder geval: ik zal mijn keuken zeer waarschijnlijk tijdens de solden van januari 2010 bestellen – meer dan op tijd genoeg en dan zullen er wel gelijkaardige acties lopen als nu.

Moraal van het verhaal: vertrouw enkel op uzelf, nooit afgaan op de verkopers alleen want die spreken altijd in hun eigen voordeel en zeer belangrijk: betaal NOOIT de volle pot!

Het is hier eventjes rustig geweest voor de simpele reden dat al de vrije tijd ofwel opging naar pure ontspanning, ofwel werd doorgebracht bij banken en keukenwinkels of dat ik op unexpected.be aan het schrijven was ;-). Genoeg excuses dus, maar in tussentijd geef ik graag een update van het “bouwproject”.

• De lening is volledig in kannen en kruiken, alle papieren zijn ingevuld en getekend, rekeningen zijn geopend en bankkaarten zijn ontvangen. Het enige dat er nog te doen is, is het verlijden van de akte bij de notaris – waarvoor laatstgenoemde maximum vier maanden tijd krijgt.
• Het eerste factuur van de bouwfirma is ook opgedoken – een voorschot van 5% op de totale kostprijs. Dat bedrag wordt trouwens op een geblokkeerde rekening geplaatst (de bouwfirma kan daar dus niet aan) waarvan de helft wordt uitbetaald bij de vooroplevering en de andere helft bij de eindoplevering (1 jaar na de vooroplevering). Dit is dus zowel een garantie voor de bouwfirma dat wij ons binden als voor ons dat de bouwfirma degelijk werk moet afleveren indien ze de laatste financiële schijf uitbetaald willen zien.
• De SSV is ook in orde gekomen en zonder expliciet te vragen, heeft KBC daar nog een extra korting op gegeven – mooi zo!
• Over de notaris gesproken – daar is ook al nieuws van gekomen in de vorm van formulieren die ingevuld te dienen worden met betrekking tot onder andere “eerste woning” en dergelijke. Dit is belangrijk voor het abattement, kort gezegd een extra korting van 2500€ indien het om de eerste eigen woning gaat (en je er zelf gaat wonen).
• Keukens: daar kan nog veel over gezegd worden en ik zal daar nog een apart blogpostje rond schrijven. Concreet: we zijn er nog altijd niet uit wat voor opstelling het zal worden en bij welke keukenbouwer we gaan bestellen. Bruynzeel heeft ons ondertussen ook hun ontwerp getoond en het ziet er allemaal tof uit, maar ze zijn ook niet echt goedkoop. Voorlopig zitten we een kleine 10.000€ boven budget bij hen ;-).

Ik lees trouwens in de kranten en op fora dat de rentevoeten terug aan het stijgen zijn. Het lijkt er dus op dat ik net op het goede moment mijn lening heb afgesloten – woohoo!!

Het bouwproject is in dit geval een S.O.D. project – beter gekend als een “Sleutel Op de Deur” dus. Er zijn al veel letters versleten aan de voor- en nadelen van het werken via de S.O.D. formule, dus daar ga ik niet veel meer over schrijven. Maar waar ik wel nog iets over wil schrijven, is de keuze van de keuken.

Zelf zijn we zo slim geweest om de keuken uit het contract met de S.O.D. firma te laten verwijderen voor de simpele reden dat het inbegrepen budget van 5000€ echt niet zo spectaculair is, zeker niet als de enige winkel waar je dan voor je keuken mag langsgaan, één van de duurdere keukenbouwers is. Onderhandelen over de prijs zit er dan ook niet echt meer in, want de betreffende winkel weet met zekerheid dat je bij hen een keuken koopt (wegens contract via S.O.D.).

Bon, de keuken er dus uitgehaald – stap één voldaan. Maar dan begint de zoektocht naar een alternatief natuurlijk, en daar zijn we nu de voorbije twee weekends mee begonnen. Ondertussen weten we ongeveer hoe de keuken er moet uitzien, welke toestellen er moeten inkomen, wat voor afwerking er moet gebruikt worden,… the whole lot dus. Ik ga nu niet in detail treden over al die voorgaande zaken, daar komen later heus wel meer schrijfsels over, maar ik kan wel al enkele eerste indrukken achterlaten van de bezochte keukenbouwers.

Ixina: deze “keten” (vroeger Elektrocash) zit verspreid over het ganse land en zij waren ook onze eerste halte. De kwaliteit van de keukens beviel ons en de vooroordelen dat Ixina goedkope “brol” verkoopt, waren snel verdwenen. Na een bezoek aan de toonzaal werden we geholpen door een van de verkopers die samen met ons een eerste schets heeft uitgetekend op de computer – in lijn met het budget natuurlijk. Totaal niet opdringerig, geen lepe verkoopstrukken, het plannetje direct meegekregen,… kortom een aangename eerste ervaring waar we zeker terug gaan voor meer concrete plannen.

Bruynzeel: Bruynzeel keukens bestaan al zéér lang en zijn een gevestige waarde. Bij het binnenkomen in de winkel valt het direct op dat men hier in het duurdere gamma van keukens zit, doch werden we hier met ons “bescheiden” budget van 15000€ niet buitengekeken. Integendeel. Sandrine, de vriendelijke verkoopster, wist ons te vertellen dat een gemiddelde keuken bij hen rond de 18000€ schommelt – een kleine meerprijs die wel ok is, als de kwaliteit evenredig is natuurlijk. Na onze wensen te noteren heeft ze direct een afspraak gemaakt voor volgende week – ze ging een project bouwen rond ons budget en onze wensen. Benieuwd wat er uit de bus komt, maar de keukens spraken ons zeker aan. To be continued.

Dovy: zéér onaangename ervaring. Meer kan ik er niet over kwijt. De verkoper wou geen moeite doen en gaf ons de indruk dat we halve landlopers waren… Navraag bij collega’s @ work leerden me dat ze dezelfde ervaringen hadden bij andere Dovy zaken. Voor ons zal het dus zeker en vast géén Dovy keuken worden, alleen al door de onaangename ontvangst.

D.S.M.: de keukenspecialist die u ongetwijfeld kent door de bevallige zangeres Natalia. In ruil voor een gratis keuken (pure speculatie van mij natuurlijk) en wat zakgeld prijst ze namelijk deze keukenfabrikant aan op de nationale televisie. Los daarvan was de showroom de moeite waard en vonden we de kwaliteit van de keukens die we hier voorgeschoteld kregen bij de beste horen die we tot nu toe gezien hadden. Eenmaal de toonzaal verkend te hebben, werden we al snel geholpen door een verkoopster. Ik had op voorhand al gehoord / gelezen dat ze bij D.S.M. redelijk gedreven verkoopstechnieken toepassen, en ik moet zeggen – “ze” hebben gelijk. Nog voor we deftig op onze stoel zaten, werd er al vermeld dat als we vandaag beslisten, er direct 30% korting in zat. De wensen werden opgeschreven, een plannetje op papier werd uitgetekend en een finale prijs (die verrassend goed was, had veel duurder verwacht) werd voorgeschoteld. Wederom werd die 30% op tafel gelegd als argument om direct te tekenen…

Mijn repliek was dat er binnenkort solden waren, dat ik niet gehaast was en dat ik er zeker van ben dat het volgende week de verjaardag van de baas is of dat D.S.M. een opendeurdag heeft of iets gelijkaardigs, en dat ik die 30% later ook dus wel zou krijgen. Daarna was de verkoopster “gesneden” en was het gedaan met “pushen”.

Het plannetje kregen we niet mee en werd opgevouwd en weggesmeten, maar men bleef wel vriendelijk en zei dat ze ons graag terugzag als we een beslissing hadden genomen.

Vriendelijk, deftig materiaal (no kidding) maar alleen te opdringerige verkopers. Op zich geen probleem als je het spreekwoordelijke haar op uw tanden hebt, maar “brave” mensen gaan zonder twijfel buiten met een contract in handen…

K+: zeer mooie keukens, maar ook erg prijzig. Met ons budget was enkel een basismodel mogelijk, en dan moesten we niet zot doen met keukentoestellen. No go dus.

Euro Kitchen: redelijk mooie keukens die kwalitatief aanvoelen, maar wederom opdringere en betweterige verkopers. En als ze afkomen met “van die keuken mag ik er drie verkopen aan een mooie korting en er is er al één weg, dus snel beslissen is de boodschap (lees: nu)”, dan word ik al serieus lastig. Een directe korting van meer dan 10000€ geeft mij geen goed gevoel, maar eerder het gevoel dat men mij wou beetnemen… Next!

Trouwens, ik heb al gelezen dat bij ketens zoals Ixina vaak gewerkt wordt rond het budget dat de klant aangeeft. Als je in winkel A dus zegt “mijn budget is 10000€” en in winkel B van dzelfde keten met een budget van 8000€ langskomt, je dezelfde keuken hebt. Met hetzelfde materiaal dus. Ze werken dus echt rond je budget en passen hun prijzen daaraan aan.Vanzelfsprekend ga ik deze theorie de komende weken testen in de praktijk ;-).

Niet echt ideaal, ik verkies winkels zoals Bruynzeel die zeggen “dat is de richtprijs” – die dan correct is en waar je niet het gevoel hebt dat je moet afdingen om niet beetgenomen te worden.

De huidige shortlist van keukenbouwers is voor ons dus Ixina, Bruynzeel en D.S.M., maar we hebben nog niet alle winkels bezocht die we willen bezoeken natuurlijk. Verwacht u dus maar aan verdere updates in het keukendebacle…